Feest!

Niet te geloven dat er alweer bijna twee jaar voorbij zijn! Is het echt alweer zo lang geleden dat ik hier zat met een dikke buik? (Euh, nee, eigenlijk niet, want tenslotte was ik vorig jaar ook zwanger)Mijn lieve, kleine, hulpeloze meisje is inmiddels gegroeid tot een pittige peuter met een behoorlijk eigen willetje. Als we dat eens hadden geweten, dan hadden we ons vast een stuk minder zorgen gemaakt over al dat spugen, die eerste maanden.

Morgen is het? ' Feest!' want dan ben je ' Jarig!'
Oh ja, ze weet het heel goed. Morgen (eigenlijk overmorgen, maar omdat het met Carnaval zo ongelukkig valt smokkelen we een dagje) is ze jarig, en dan komen de opa's en oma's, tantes en oom. Voor het overzicht hebben we we boel dit keer netjes verdeeld in een ochtend- en een middagfeestje, zodat er niet te veel mensen (en cadeaus!) tegelijk komen en het middagdutje gewoon gedaan kan worden. Ben erg benieuwd of het ook zo gaat lopen, haha.

En aangezien feestjes best wel helemaal mijn ding is, ben ik alweer een beetje losgeslagen. ballonnen, slingers en zelfgemaakte pompons (lang leve youtube) liggen klaar om vanavond de kamer te versieren. Vanochtend, dankzij de aanwezigheid van een oppas!) cupcakes en een appeltaart gemaakt (zonder melk, tarwe en geraffineerde suikers), de verjaardagstaart ligt in de vriezer (je moet tenslotte niet alles zelf willen doen), de etagere ligt klaar voor al het lekkere koekjes en snoepgoed dat ik er vanavond op ga leggen, er is gestofzuigd en de keuken is schoongemaakt.
Even rust, even een verlate boterham eten, een blogje schrijven en dan straks verder aan de schoonmaak en beginnen met koken voordat de meiden wakker worden (zul je altijd zien, intussen is de jongste wakker geworden)

Twee jaar geleden was ik gisteren uitgerekend, had vriendlief geen rust meer in zijn kont en moest er van mij ineens toch maar die grote televisie gekocht worden die hij al zo lang wilde hebben. Lagen we die laatste avonden nog lekker filmpjes te kijken en te genieten van de laatste dagen saampjes. En dan die bevalling! Nooit verwacht dat het allemaal zo snel zou gaan. Na 5 uurtjes was het eigenlijk best schokkend dat het alweer achter de rug was en dat dat kleine meisje nou echt mijn kindje was. Gelukkig is dat allemaal goed gekomen, en ons meisje is een echt mama's-kindje geworden, maar die eerste uren na de bevalling maakte ik me daar best wel even zorgen om.
Misschien heeft ook dat bijgedragen dat we mentaal alweer snel klaar waren voor een volgende zwangerschap.
Heel bijzonder eigenlijk. Het eerste levensjaar van je eerste kindje meemaken met je tweede kindje al in je buik.
Ik kan me nog goed herinneren dat Elise moeite had met slapen en op mijn schoot, bovenop mijn buik in slaap viel <3....en dat ze na de bevalling echt even moeite had om weer lekker een plekje op mijn schoot te vinden omdat die dikke buik weg was, haha.
Hoe verbaasd ze keek, die eerste ochtend na de bevalling. Een baby in bed?
Hoe interessant ze het vond De baby in bad?
Een kraamhulp over de vloer, veel visite en uiteindelijk altijd iemand om mee te spelen, als is het dan nog niet op haar niveau.
Vooral aan tafel halen de twee de grootste streken uit, zo klein als ze zijn....hoe moet dat zijn over een paar jaar?...handen vol denk ik ;)